Democratische Dictaturen, een doodlopend spoor
Zo luid als de commotie was rondom mijn vertrek uit de D66-fractie, zo oorverdovend is de stilte rondom mijn kandidatuur als politiek leider van D66 met één missie: het afschaffen van politieke partijen en herinvoering van onafhankelijke volksvertegenwoordigers. Vorig jaar tijdens een gesprek met twee Volkskrant journalisten kreeg ik bevestigd dat de “heksenjacht” van 2016 geïnitieerd was door de “partijtop van D66” om opzettelijk mijn goede reputatie te schaden. Het lijkt er nu op dat diezelfde partijtop erin slaagt de media precies het tegenovergestelde te laten doen: negeren. De vraag is waarom?
Het is afwachten tot a.s. donderdag 27 juli of er genoeg Democraten ‘66 vóór een democratische lijsttrekkersverkiezing kiezen. Een ondersteuningsverklaring geven betekent namelijk niet dat je op mij en dus vóór mijn voorstel stemt. Daar is juist de “lijsttrekkersverkiezing” voor: alle kandidaten mogen zich presenteren, alle vragen beantwoorden - ik kan mij zo voorstellen dat er veel vragen zijn aan mij, gezien de commotie van 2016 - en pas daarna heb je als lid de tijd om na te denken en je stem uit te brengen. Als D66 deze week niet voor een democratische lijsttrekkerverkiezing kiest, is de vraag waarom?
Ik heb politieke partijen - dus niet alleen D66 maar ook alle andere politieke partijen - met reden “democratische dictaturen” genoemd, met tentakels tot in het hart van het openbaar bestuur. Het is zichtbaar voor wie het wil zien. Daarom.
Sinds 1917 is de macht van politieke partijen alarmerend groot geworden - met hun zogeheten “partijtop”, oftewel een kleine groep mensen die zich verschuilen achter “de partij” en alles behalve transparant opereren in de macht. Politiek van politieke partijen kent een angstcultuur, die herkenbaar is aan zorgwekkende symptomen - zoals karaktermoorden, afrekeningen, onveilige werkomgeving, me-too affaires, racisme en discriminatie.
Mijn voorstel voor het afschaffen van politieke partijen en herinvoering van onafhankelijke volksvertegenwoordigers is groter dan mijn persoon. Het is een systeemverandering. Ik heb dan ook begrip voor alle betrokkenen in de macht, politiek en media. Zij willen niet dat dingen veranderen. Ze zijn onderdeel geworden van het systeem en hebben zich hieraan aangepast. Dat voelt fijn en vertrouwd. Maar de huidige politiek in handen van politieke partijen zit op een doodlopend spoor.
Onze samenleving - en samenlevingen wereldwijd - zijn ingrijpend veranderd en hebben echte volksvertegenwoordigers nodig. Zij zijn de weg naar politiek van verbinding: Van Debat Naar Dialoog.
Ik wens niemand te beschadigen en daarom heb ik altijd mijn momenten van spreken zorgvuldig gekozen om aan te sluiten bij “een kans op verandering”; zelfs als dat tijdelijke zwijgen betekende dat ik zelf beschadigd zou raken, zoals bij mijn vertrek in 2016. Waar het mij om te doen is: verbetering van (controle op) macht, (het spel van de) politiek en (de rol van de) media.
Na bijna 7 jaar werkzaam in persoonlijke ontwikkeling als dialoog trainer voor teams en zelf dialoog coach voor individuen, weet ik dat je iemand niet kan dwingen een boodschap te horen die ze nog niet willen ontvangen, maar je mag nooit de kracht onderschatten van het planten van een zaadje.
Daarom ben ik al blij als mijn voorstel mensen binnen en buiten D66 inspireert - dank aan iedereen die me de afgelopen week een bericht heeft gestuurd.
24 juli 2023